Wnętrze zamku Neuschwanstein | Podróż przez bawarską historię

Pomimo nieustającej budowy, Neuschwanstein nigdy nie został naprawdę ukończony. Do 1884 r. sekcje takie jak Palas (główny budynek) nadawały się do zamieszkania, dzięki czemu Ludwig mógł się wprowadzić. Stale rosnące koszty stały się ciężarem. Zdrowie psychiczne Ludwiga pogorszyło się i w 1886 r. został uznany za niekompetentnego umysłowo, a wkrótce potem zmarł.

Pierwotne plany dotyczące zamku Neuschwanstein były znacznie bardziej ambitne niż to, co ostatecznie zostało zrealizowane, a do czasu śmierci króla ukończono tylko część zamku. Choć niedokończony, Neuschwanstein został otwarty dla publiczności zaledwie kilka tygodni po śmierci Ludwiga. Dziś jest to jeden z najczęściej odwiedzanych zamków na świecie, świadectwo wyjątkowej wizji króla Ludwika i nieprzemijającego uroku baśni.

Wielkie wejście prowadzi na wewnętrzny dziedziniec. Spoglądając w górę tej przestrzeni, zamkniętej budynkami pałacu, zdajesz sobie sprawę z jego ogromu. Stąd most prowadzi do głównego budynku (Palas), w którym znajdują się najbardziej fascynujące pokoje zamku. Wybierz wycieczki z przewodnikiem po Zamku Neuschwanstein , aby dokładnie zwiedzić wnętrza pałacu i jego teren.

W Pokoju Tronowym znajduje się wspaniały kopulasty sufit, ozdobiony misternie malowanymi scenami. Gdy wejdziesz do środka, przywita Cię kalejdoskop świateł, ponieważ promienie słońca rozpraszają się przez witrażowe okna. Z centrum zwisa masywny żyrandol, mieniący się kryształami. Nawet jego podłoga jest niezwykła, wykonana z kolorowych mozaik w geometryczne wzory.

Sala Śpiewaków jest ucztą dla oczu i świadectwem głębokiego podziwu króla Ludwika II dla kompozytora Richarda Wagnera. Najbardziej uderzającą cechą tej sali jest bogato kolorowy mozaikowy sufit, przedstawiający sceny ze słynnych oper Wagnera, Tannhuusera i Lohengrina. Podziwiaj postacie, dramatyczne krajobrazy i mityczne stworzenia, które zaludniają te epickie historie.

Inspirowana tradycjami minstreli, sala ta jest świadectwem fascynacji króla Ludwika II germańskimi legendami. Sala jest ozdobiona żywymi freskami, które przedstawiają sceny trubadurów, minnesangerów i dworskich spotkań. Te malowidła ścienne oddają ducha rycerskich romansów, przedstawiając rycerzy, damy i sceny bohaterskich czynów.

Królewskie apartamenty w Neuschwanstein to wymarzone przestrzenie dla bajkowego monarchy. Ręcznie malowany sufit w sypialni króla to prawdziwe arcydzieło, przedstawiające sceny z epickiego wagnerowskiego romansu Tristan i Izolda. Bogate arrasy i luksusowe meble dopełniają obrazu, tworząc przestrzeń, która jest zarówno wygodna, jak i odzwierciedla artystyczną wrażliwość króla.

Neuschwanstein nigdy nie miał być domem dla królowej. Właściciel zamku, król Ludwik II, przez całe życie pozostawał stanu wolnego. Chociaż nie ma tam planowanej królowej, niektóre źródła odnoszą się do "Apartamentu Damy" na trzecim piętrze, który miał być "sypialnią królowej". Pokoje są ekstrawagancko udekorowane kolorowymi freskami i wystawnymi meblami. Mówi się jednak, że pokoje nigdy nie były zajęte.

Pokoje króla Ludwika II odzwierciedlają jego zamiłowanie do sztuki i literatury. W pokojach znajduje się duże biurko, przy którym król prawdopodobnie spędzał większość czasu, pracując nad korespondencją i oddając się swoim intelektualnym zapędom. Zobaczysz także półki z książkami wyłożone na murach, wypełnione tomami o sztuce, muzyce, filozofii i historii.

Jadalnia, jak sama nazwa wskazuje, miała być miejscem oficjalnych spotkań i posiedzeń dyplomatycznych. Skomplikowane drewniane panele i kolorowe mury na ścianach tworzą scenerię, która sprawia, że pokoje są wielkim bankietem. Znajdziesz tu wyszukane żyrandole zwisające ze sklepionego sufitu, dopełniające ekstrawagancję tej przestrzeni.